Het verzadigde superheldengenre kreeg vorig jaar een verfrissende elleboogstoot van verrassingshit The Boys. Met bruut geweld en scherpe humor trok de serie superhelden van hun sokkel en hield kijkers een spiegel voor. Hoe medeplichtig zijn zij aan de uitwassen van celebrity-cultuur? In het tweede seizoen is meer ruimte voor introspectie, maar halverwege dreigt het verhaal vast te lopen van de serie die Amazons vlaggenschip moet zijn.
Seizoen 2 gaat onmiddellijk door waar het vorige eindigde. De kruistocht van leider Billy Butcher (Karl Urban) tegen superhelden leidde naar een schokkende onthulling: zijn doodgewaande vrouw leeft nog en voedt in het geheim de zoon van verknipte superheld Homelander (Antony Starr) op. Ook bij zijn teamleden rollen er lijken uit de kast die hun motivatie moeten verklaren. Zo is het vrolijke zooitje ongeregeld gereduceerd tot een therapiegroep die in een vieze kelder schuilt voor het sinistere bedrijf Vought, de autoriteiten en hun eigen problemen.
De focus op melodrama haalt de vaart uit de serie en ontneemt belangrijker plotlijnen schermtijd. De opkomst van de fascistische superheldin Stormfront (Aya Cash) bijvoorbeeld die sociale media als wapen gebruikt is schrikbarend relevant.
Mediacratie
Een moreel failliete bedrijfscultuur, seksueel misbruik, racisme: The Boys laat geen aspect van de Amerikaanse mediacratie onbelicht. Deze kracht wordt in het tweede seizoen af en toe een zwakte. Soms weet je niet waar de satire ophoudt en het eigen verhaal begint. De tragische achtergronden van de helden lijken een persiflage maar het bepaalt wel hun handelen. Je dreigt het zicht op de hoofdlijnen te verliezen. De uitgebreide verhaallijn van de door een misbruikschandaal aan lager wal geraakte superheld The Deep illustreert dit probleem. Deze gevallen ‘vissenfluisteraar’ komt via een Scientology-achtige instantie in het reine met zichzelf. Eerst krijgt hij vergiffenis, maar later toch niet. Ook een zielige smeerlap blijft een smeerlap. Een sneer naar de geveinsde spijtbetuigingen van gevallen iconen.
The Boys lijkt vooral alles klaar te zetten voor de laatste twee afleveringen, die een knallend slot moeten vormen. Hier herpakt de serie zich. Aflevering zeven opent met een sublieme montage waarin het proces van volledige radicalisatie zich in anderhalve minuut voltrekt. De krachtige scène werkt vooral omdat we minder lollige satire zien en meer rauwe realiteit: de eenzame sukkel die uit angst en frustratie naar een wapen grijpt zonder echt te weten waarom.
Too big to fail
The Boys was de hit waarmee Amazon Prime zich vorig jaar op de kaart zette. De grote marketingcampagne toont dat de serie nu het vlaggenschip is. Het is ook een test voor een nieuw oud model: de eerste drie aflevering kwamen tegelijk online, de rest verschijnt wekelijks. Showrunner Eric Kripke zegt in een interview met website Collider dat hij dat zelf graag wilde. Zo blijft de discussie over de serie levend. Producties als Lost en Game of Thrones bereikten hun grote culturele impact mede doordat fans het heerlijk vonden online te speculeren over volgende afleveringen.
Zakelijk valt er ook wat te zeggen voor het model van een aflevering per week. Ondanks hun diepe zakken is het ‘binge-model’ zelfs voor giganten als Disney, Amazon, Apple en Netflix moeilijk vol te houden. De miljoenenseries waar zij zich mee willen profileren zijn na een week alweer vergeten als veel kijkers er in een avond doorheen gaan. Met gedoseerde distributie krijgen series meer tijd om aandacht te verzamelen.
Bijkomend voordeel is dat kijkers die dit ritme volgen langer klant zijn dan de periode van een proefabonnement. Disney zal het tweede seizoen van Star Wars-serie The Mandalorian ook wekelijks uitbrengen.
Tegelijk dreigen de onlinevideodiensten zo hun voordeel op lineaire tv te verspelen. Op sites als Metacritic regent het klachten van boze kijkers die The Boys negatief beoordelen vanwege deze beperking. Dat hoeft overigens niet het hele verhaal te zijn: veel ‘teleurgestelde’ kijkers voelen zich duidelijk ook aangesproken door de politieke standpunten van de serie. Deze krachtmeting tussen bedrijfsbelangen en inhoud zal ongetwijfeld terugkeren in het reeds aangekondigde derde seizoen.
Lees deze recensie op NRC